Жайдардын уулу эр Акбай:
Кеңдиги кыйла далай бар,
Кара-Тегин башында
Атактуу жайлоо Алай бар
Суусу тунук, чөп деди,
Арбын жери көп деди,
Анда Мамбет кеп айтат,
Алайың болбойт деп айтат:
Арбын түшөр бизге топ,
Көпчүлүк иши тарткан ок
Сындырып жагар жыгач жок
Отундан жутап аларбыз
Осол болуп каларбыз (Сагымбай Орозбаков, 3. 76)...
Алай конуп аш берсек
Милдет кылып келген жан,
Тойгузгун деп чалкалаар,
Кызматчынын баарысы
Тезек терип аркалаар,
Алай — артык отун жок
Анысы болор чоң мүшкүл (Саякбай Каралаев, 2. 10).

Э. Абдылдаев