-
кыбыр
-
I сын. Кыймылы, аракети өтө жай, акырын, кибир. Кербендердин жүрүшү эң эле кыбыр (Абдукаримов).
КЫБЫР II: кыбыр этүү — илээлеп кыймылдоо, аракетке келүү, ыргалуу;
араң эле, өтө жай, кибир кыймылдоо. Бүйрө чачы күнгө тийген булуттай, Толгонушуп кыбыр этет жерге жай (Аалы).
♦ Кыбыр эткен же кыбыраган жан жок — эч ким жок болуу, эч адам (жан) көрүнбөө. Короодо кыбыр эткен жан жок (Жантөшев).
Найдены по другим направлениям
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
кыбыр