жүгөн зат.. Атка катылуучу ооздугу, тизгини, чылбыры бар ат шайманы. Тайынан жүгөн салбай азоо өскөн (Үсөнбаев). Зоругуп өлгөн буудандын, Шыпырып алды жүгөнүн («Мендирман»). Үйрөнгөн адат калабы, уйга жүгөн салабы. (макал).
