-
аралаш
-
I сын. Кошулган, бир гана түрдө эмес, чогуу, бирге. Күлкү аралаш дуулдаган үндөр чыгат (Жантөшев). Ала кар менен аралаш, Эгинди эрте айдаган (Тоголок Молдо).
АРАЛАШ II этиш. 1. Биригип, кошулуп кетүү. [Кырмандын четинде] учкуну менен аралашып, буудайдын азыраак чары чогулбай жатат (Жантөшев).
2. Киришүү, катышуу. Эми Акман кепке аралашып, мурункуну жактап койду (Сыдыкбеков).
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | аралаш |
Множ. число | аралаштар |
Склонение по падежам - "аралаш"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | аралаш |
Родительный Чей? | аралаштын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | аралашка |
Винительный Кого?, Что? | аралашты |
Местный Где?, У кого? | аралашта |
Исходный Где?, У кого? | аралаштан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | аралаштар |
Родительный Чьи? | аралаштардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | аралаштарга |
Винительный Кого?, Что? | аралаштарды |
Местный Где?, У кого? | аралаштарда |
Исходный Откуда?, От кого? | аралаштардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
аралаш