-
азан
-
I зат. дин. Элди намазга чакырганда, балага ат койгондо кыйкырып айтыла турган чакырык. Сопунун көөнү азанда, Соргоктун көөнү казанда (Токтогул). Үйгө аксакалдар келишип, азан чакырышып... «Табылды болсун!» деп ат коюшат («Эр Табылды»).
АЗАН II: азан-казан такт. Чаң-тополоң, ызы-чуу, бака-шака, опур-топур. «Ак-Жалды минип Каныбек качты» деген сөз айылдын арасын азан-казан түшүрүүдө (Жантөшев). Кинонун алды азан-казан эл («Советтик Кыргызстан»).
Найдены по другим направлениям
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | азан |
Множ. число | азандар |
Склонение по падежам - "азан"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | азан |
Родительный Чей? | азандын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | азанга |
Винительный Кого?, Что? | азанды |
Местный Где?, У кого? | азанда |
Исходный Где?, У кого? | азандан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | азандар |
Родительный Чьи? | азандардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | азандарга |
Винительный Кого?, Что? | азандарды |
Местный Где?, У кого? | азандарда |
Исходный Откуда?, От кого? | азандардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
азан