«эн» cөзүнүн «Кыргыз тилинин түшүндүрмө сөздүгү (kg-kg)» сөздүгүндөгү котормосу

Кыргыз тилинин түшүндүрмө сөздүгү (kg-kg)

эн

I зат. Жазылык, жалпак нерсенин туурасы, эки каптал жагынын аралыгы. Эни кулач төш жары («Манас»).
ЭН II зат. Малдын кулагына таануу, ажыратуу үчүн бычак менен ар түрдүү формада салынган белги. Кулагында энтамгасы жок, өзү ак кула ат эле (Жантөшев). Малга эн салуу.
♦Солок же бакан эн — кулактын учуна жаңырган айдай же бакандын ачасындай формада салынган эн. Шара тилик же жара тилик эн — кулагынын учун тең экиге бөлүп, узатасынан түз кеткен эн. Ойдук же оюк эн — тегерек формада оюп салынган эн.
ЭН III зат. Кулакты тегерете же кулактын көнчөгүнө түшкөн, суу чыгып туруучу жара. Уулумун кулагына эн түшүптүр.
ЭН IV зат. Эркектик урук без.

Негизги мүнөздөмөлөрү

Сөз түркүмү

Зат атооч

Жекелик сан

эн

Көптүк сан

эндер

Жөндөмөлөр

Жекелик сан

^{Ким? Эмне?}

эн

^{Кимдин? Эмненин?}

эндин

^{Кимге? Эмнеге?}

энге

^{Кимди? Эмнени?}

энди

^{Кимде? Эмнеде?}

энде

^{Кимде? Эмнеде?}

энден

Жөндөмөлөр

Көптүк сан

^{Кимдер? Эмнелер?}

эндер

^{Кимдердин? Эмнелердин?}

эндердин

^{Кимдерге? Эмнелерге?}

эндерге

^{Кимдерди? Эмнелерни?}

эндерди

^{Кимдерде? Эмнелерде?}

эндерде

^{Кимдерден? Эмнелерден?}

эндерден

эн

Жекелик сан

Көптүк сан

Кыргыз тилинин морфологиясы