-
тууган
-
зат. 1. Ага-ининин балдары, бир атанын балдары, бир уруудан таркаган адамдар. Тууган күйдүрүп айтат, душман сүйдүрүп айтат (макал). Мукай менен Абаз жакын туугандардын балдары (Таштемиров).
2. Агайын, жолдош деген мааниде кайрылуу иретинде айтылуучу сөз. Эми ушул жерден коштошолу, тууган (Жантөшев).
Склонение по падежам - "тууган"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
Именительный Кто?, Что? | тууган |
Родительный Чей? | туугандын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | тууганга |
Винительный Кого?, Что? | тууганды |
Местный Где?, У кого? | тууганда |
Исходный Где?, У кого? | туугандан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
Именительный Кто?, Что? | туугандар |
Родительный Чьи? | туугандардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | туугандарга |
Винительный Кого?, Что? | туугандарды |
Местный Где?, У кого? | туугандарда |
Исходный Откуда?, От кого? | туугандардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке