-
селде
-
I зат. Молдолор, эшендер ж. б. диндик кызматта жүргөн адамдар башына чалып, оронуп алуучу узун ак кездеме; ошол кездемеден чалып жасалган баш кийим. Ажылар Кетмен-Төбөдөн аттанганда эле селде оронуп аттанышты (Аалы). Казандай селде оронгон Молдо менен кары бар (Барпы).
СЕЛДЕ II этиш. Басаңдай түшүү, азайып, акырындап калуу. Жамгыр бирде селдеп, бирде демдеп турду (Каимов). Күн батып күүгүм кирди, көчө менен жүргөндөрдүн аягы селдеп калды (Жантөшев).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
селде