Найдены по другим направлениям
-
наалы
-
I зат. Өтүктүн такасына урула турган темир. Наалысы алтын, жез өкчө Айдаркандын баласы, Ала көөдөк эр Көкчө («Манас»).
НААЛЫ II этиш. Кейип-кепчүү, капалануу, кайгыруу. [Капитан] бирөөнүн капаланганын, наалып сүйлөгөнүн өлгүдөй жек көрөт (Жантөшев).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
наалы