-
ыктуу
-
сын. 1. Ыңгайлуу, жайлуу; ылайыктуу. А өзүң ыктуу учур боло калса, түндөгү мен айткандай иште (Жантөшев). Машкенин бөдөнөдөн коркконун дагы бир ирет далилдегиси келген Ашым өзү да ыктуу учурду күтүп, бөдөнөнү тумшукка чертип коёт (Сыдыкбеков).
2. Иштин, иштөөнүн ыгын билген, эптүү, шамдагай, эпчил. Найзакерден ыктуу эр («Манас»). Жез оймоктун ыктуусу, Ургаачынын мыктысы («Эр Табылды»).
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | ыктуу |
Множ. число | ыктуулар |
Склонение по падежам - "ыктуу"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | ыктуу |
Родительный Чей? | ыктуунун |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | ыктууга |
Винительный Кого?, Что? | ыктууну |
Местный Где?, У кого? | ыктууда |
Исходный Где?, У кого? | ыктуудан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | ыктуулар |
Родительный Чьи? | ыктуулардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | ыктууларга |
Винительный Кого?, Что? | ыктууларды |
Местный Где?, У кого? | ыктууларда |
Исходный Откуда?, От кого? | ыктуулардан |
So following similar words is found:
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
ыктуу