-
уула
-
I этиш. 1. Ууландыруу; ууктуруу. Уулап койгон эт.
2. өт. Жан кейитүү, жанына батуу. [Унчукпады] менин сөзүм, Денин уулап кеткендей (Нуркамал).
УУЛА II этиш. Аңчылык кылуу, мергенчилик кылуу, балык кармоо. Аркар уулап, бугу кууп, Элемандын сырттаны («Эр Төштүк»). Жигиттер, арык бойлоп балык уулап жүрөсүңөрбү? (Бейшеналиев).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
уула