-
КАЛАЙЛОО
-
«Жалгыздын куюшканын калайлап, Мен куда болуп мал айдап» («Саринжи-Бөкөй»). Бул — бир эсептен данакерлөө. Күч келүүчү буюмдар калайланбайт. Ташкалай анча эрибейт. Усталар мындан көз-көз ат жабдыктарынын шөкөттөрүн, чач тарактарын кармаган.
Илгери ачуу ношотур Кашкар тараптан келүүчү. Чоюн казандын сыныктарын чогултуп, көрүккө коюп эритип, калыбына салып, андан буурусунга тиш куя турган. Бул — зергерчиликте колдонуучу күмүш түстүү жука, жумшак, каңылтыр металл. Калайлоо — муну менен буюмду же идишти чайкоо, «Жылтыраган калайлуу, Сандык сатты кайран эл»» (Ысак Шайбеков).
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
КАЛАЙЛОО